కవితాంధ్ర

ఎగిరి పోతున్న కాలమా
తరిగి పోతున్న ధర్మమా
మనిషిలోని మంచిని కాపాడవేమి.
మధురమైన పాటగా ...పాడవేమి
మానవతను మరలా..
మా నడుమకు తరలించవేమి //

చీకటిలో దాక్కున్నవి సిరిసంపదలు
ఆకలి చేస్తున్నది ఆక్రందన లు
గుక్కపట్టి రోదిస్తున్నవి పూరిగుడిసెలు
ఇంత దయలేని వాళ్ళా ఈ మనుషులు//

పాముల కిరవైనవి చీమల పుట్టలు
పాపం అనకున్నవి దాచిన పొట్టలు
ఎలా తీరాలని ..ఈ ఆకలి శోకం
తలా పిడికెడు ఈ తిలా పాపం//