చీకటి వాకిట ఉన్నావా
ఈ శోకం ఎన్నాళ్లన్నావా
వేకువ రాకను చూసావా
తూర్పు తీర్పును విన్నావా
అదే అదే జీవితం --ఏదీ కాదు శాశ్వతం
మానును నిన్నటి గాయం- గాయం మానుట ఖాయం//
శోకం పొంగిన వేళ ఆగదులె కన్నీరు
ఆనందంలో కూడా అదియే కన్నీరు
నవ్వినా ఏడ్చినా కన్నీరే
కన్ను తెలుసుకున్న ఆ సత్యం
మనిషికి తెలియదు విచిత్రం//
ఆకులు రాలిన వేళ
చెట్టుకు లేదు శోకం
చిగురులు వేసిన వేళ
అంతా హర్షాతిరేకం
అరుదెంచిన ఆ ఋతు గానం
ప్రక్రుతి నేర్చిన ఆ పాఠం
మనకు తెలియదు మన ఖర్మం //
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి