ఒకటే జననం ...
ఎన్ని మరణాలో
ఒకటే జీవితం ...
ఎన్ని విభిన్న చరణాలో,
ఎన్ని మరణ చరణ కింకిణీరవాలో
ఒకటే గమనం ....
ఎన్ని కన్నీటి చరణాలో
అగమ్య తమస్విని గహ్వరాల పయనాలో
ఒకటే భ్రమణం ....
దారి పొడుగునా ఎన్ని దగ్ధ గీతాలో
అనావిష్క్రుత కావ్యాలో ఎన్ని గర్వ భంగాలో ,
ఎన్ని విరిగి పడిన తరంగాలో
ఒకటే దాహం .....
ఎన్ని కన్నీటి సంద్రాలు ఆపోశన పట్టినా
ఎంతకు దప్పిక తీరని హాహాకారాలో
ఒకటే శోకం ...
ఎన్ని గగనాంగనాలింగానాలో
పరమపద సోపానపటంలో ఎన్ని సర్ప పరిష్వంగాలో
ఒకటే గమ్యం ...
ఎన్ని వెన్నెల గీతాలు ఎదురైనా
వాకిలిలో ఎన్ని వేకువలు కొలువైనా,
ఎన్ని స్వయం కృతాపరాధాలో
ఒకటే ప్రాణం .....
నిర్వాణ సోపాన మధిరోహణంలో
ఎన్నిఅవహేళనలో ఎన్ని ఆశని పాతాలో
ఒకటే ఖననం ఒకటే దహనం .......
కనుమరుగౌతున్న ఎన్ని జీవన రహస్యాలో
ఎన్ని కాలుతున్న దృశ్యాలో
సర్ బ్లాగుల కే కల వచ్చింది మీ బ్లాగుతో.ఇది పొగడ్త కాదు.చల్లని సమీరాల్లాంటి పదాలతో కవితల కనికట్టు చేస్తున్నారు.ఈ కవిత లో మీరు వాడిన పదాలతో మీకు వాటిని వాడటం లో ఎంతపట్టు వుందో అర్థమవుతుంది.అగమ్య తమస్విని.......,అనావిష్క్రుత....,గగనామ్గా......,లాంటి పద విన్యాసాలతో ఈ కవితను కదం తొక్కించారు. హనుమారెడ్డి గారిని కూడా బ్లాగులో కవితావర్షం కురిపించమనండి.
రిప్లయితొలగించండి