కవితాంధ్ర

ఆమె అధరం మీద ఒక ప్రేమ కవిత రాశాను
ఎర్రని పెదవిని అదిమి ఒక సంతకం చేశాను

ఆమె చిలిపి నవ్వుని రహస్యంగా ఒడిసి పట్టి
ఒక అజరామరమైన దీర్ఘ కవితగా మలిచాను

ఆమె నా ఎదలో దూరి ఏదో చెప్పబోతుంటే
మాటాడ వద్దని చిగురు పెదవిని మూశాను

నా తన్మయత్వం గాంచి సమ్మోహనంగా నవ్వుతుంటే
ఆ నవ్వు మొలిచిన చోట ఒక చిలిపి ముద్ర వేశాను

చాటుమాటుగా మేలిముసుగు సవరించు కొంటుంటే
అణువణువునా అతిలోక సౌందర్యం చూశాను

మరీ మరీ అడిగితె ఏమని చెప్పను కృష్ణా
ఆమె నాదనే నిజాన్ని బ్రతుకంతా మోశాను