కవితాంధ్ర

ఆమె బొట్టు పెట్టుకొంటూ 
నన్ను చూచి చిలిపిగా నవ్వింది 
ఇది నీ రూపమే సుమా కొంటెగా చెప్పింది 

కాటుక దిద్దుకొంటు 
వయ్యారంగా ఓరకంట నను చూచింది 
నా కంటి పాపలో నీవే సుమా, మెత్తగా నవ్వింది 

చీర కుచ్చెళ్లు సరిచేసుకొంటు చిలిపిగా కసిరింది 
అంత తాదాత్మ్యం పనికిరాదు సుమా 
చెంతకొచ్చి మోమును అరచేతుల నడుమ అదిమి 
నుదుటిపై ఒక తీపి ముద్ర వేసింది