కవితాంధ్ర

ఈ వేళ నా ఎదుట నిలిచింది ఓ సోయగం
మనసార నను వలచి తానయింది నాలో సగం

కట్టెదుట ఆమె నిండుగా హాయిగా తీయగా
కనిపించని నాడు ప్రతి క్షణం నాకో యుగం

ఆదమరచి నన్ను అక్కున చేర్చుకున్న
ఆమె గాఢ పరిష్వంగమే నా పేరోలగం

నన్ను నన్నుగా మిన్నగా నిండుగా
ప్రేమించిన హృదయమే హిమవన్నగం

ఆమె మృదు మధురంగా పెదవిని కదిపి
పలికిన ప్రతి మాట నాకు నిగమాగమం

నాకోసం ఆమె ఎలుగెత్తి పాడిన ప్రతి పాట
అవధి లేని మధుర స్వరగంగా తరంగం